Menu:

 
2 มิ .ย. 2553

            เช้าทำกิจส่วนตัวเหมือนปกติทั่วไป  ล้างหน้าแปรงฟัน  เก็บที่นอน  จัดห้อง มุมโต๊ะหนังสือ

            ฉันเช้าเสร็จ  รอเวลาเพื่อที่จะไปฉันเพลที่บ้านงานศพ  ขณะรอเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา  พักผ่อนเอาแรงไปพลางๆ

            แม็งๆ เสียงระฆังดังขึ้น  ข้าพเจ้ารู้ตัวว่า  นั่นเป็นเสียงเตือนให้รู้ว่า  รถมาถึงแล้ว  จึงครองผ้าออกไปขึ้นรถ

            เมื่อเห็นรถ  ข้าพเจ้าคิดสนุก  คนเดียว  ไปได้ไม่ถึงไหนหรอก  แค่รังสิต  ถึงบางประอินนี่ล่ะ  เพราะขณะนั่งในรถ  จะมีเสียงเพลงซึ่งติดในอยู่รถตลอดเวลาทั้ง  3  วัน  เช้า เพล  ค่ำ  จะได้ยินเพลงนี้ตลอด “ ตั้งแต่รังสิต ไปจนติดบางประอินทร์” พอได้ยินบ่อยๆ ก่อนไปถึงบ้านงานข้าพเจ้าแซวคนขับรถว่า  “โยมไปรังสิต” ไม่รู้ว่าคนขับเข้าใจความหมายที่ข้าพเจ้าสัพยอกนั่นไหม  เขาถามกลับ  ไปถึงหัวลำโพงไหม  เพื่อไม่เป็นการเก้อเขิน  ข้าพเจ้าตอบไปว่า  ดีเหมือนกัน  ขณะเดียวกัน  ท่านวิทยาพูดขึ้นบ้าง  โยมเปิดเพลงสุรพลก็เพราะดีเหมือนกัน  ทำให้คนขับรู้ตัว  รีบเปลี่ยนด่วน  และมีเรื่องน่าขำอีกอย่างคือ  แผ่นซีดีไม่ว่า ชุดไหน  ก่อนเข้าบทเพลง  คำไตเติลมีคำเตื่อนว่า  ซีดีชุดนี้  ใครซื้อของแท้  ขอให้ฟังสนุก  ครอบครัวเจริญ  แต่ถ้าใครซั้อของปลอบ  ให้ฉิบหาย  มีแต่ควาวอดวาย  ครอบครัวยับเยินไป  ข้าพเจ้าเสนอความคิดเห็นเกี่ยวกับข้อความนี้ให้กับคนขับรถว่า  โยมวีดีนี้แผ่นจริงหรือแผ่นปลอม  เขาตอบว่า  ปลอม  ซื้อแผ่นจริงไม่ได้หรอก แพง  ข้าพเจ้ามิได้จะตำหนิเขา  จึงรีบพูดไปว่า  โยมเมื่อจะซื้อแผ่นซีดีนี้  ให้สมมติว่าราคา  30 – 40 บาท ก็ไม่ต้องซื้อ  บอกคนขายว่า  ขอบริจาค 30 บาท  ถ้าซื้อจะฉิบหายนะ  เมื่อข้าพเจ้าพูดจบ ภายในรถก็ขำขัน  หัวเราะชอบใจ

            แต่ข้าพเจ้าคิดต่อไปอีก  คนที่ทำซีดีชุดนี้  ได้ซื้อลิขสิทธิ์ถูกต้องตามกฏหมายหรือไม่  ถึงได้สาปแช่งกันเพียงนี้  เพราะในไทยเอง  ข้าพเจ้านั่งรถโยมบางคน ได้ยินเพลง  ไม่เห็นได้ยินคำเหล่านี้เลย

            ถึงบ้านงานศพ  ทำพิธีถวายสังฆทาน  และสวดมนต์เล็กน้อย  ฉันเพลงเสร็จ  รอคนขับรถกินข้าว

            ขณะรอก็เดินเล่นบริเวณบ้านงานศพ  ด้านหลังบ้านมีต้นกระท่อม  และทุ่งนาเขียวขจีอยู่   พระจึงพากันไปหลบร้อนใต้ต้นกระท่อม  มันสูงสามชั่วคน  ใบเขียวเต็มต้น เรียงตามแนวคันนา 3-4 ต้น

            ข้าพเจ้าไปนั่งใต้ต้นกระท่อม  เอ่ยกับพระชาวมาเลย์ขำๆ ว่า “มะพ่อหลวง  มานั่งใต้ร่มต้นกระท่อมรับลมเย็นๆ”  เวลาแดดร้อนกลางวันนั้น  หาที่นั่งสบายเช่นนี้คงยาก

พ่อหลวงเอ่ยตอบกลับมา “ใบนี้  อยู่ที่ต้นไม่เป็นไร  ถ้าไปเด็ดมันมา ผิดกฏหมายนะ”

            ข้าพเจ้าพอเข้าใจความหมายที่ท่านพูด  เพราะกระท่อมถือเป็นสารเสพติด

            นั่งคุยกันไป   อุน  พระใหม่ชาวมาเลเซียคนในท้องถิ่น เชื่อสายจีน  ผิวขาว  หน้าตี๋  ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศท้องทุ่ง  ข้าวกล้าที่นี่มีความงาม ท่ามกลางระหว่างบรรยากาศความเศร้าเสียใจจของงานศพ  ด้านหลังเป็นงานศพ  เบื้องหน้าคือท้องนาสีเขียวมองดูแล้วเพลินตาดี

            คนขับกินข้าวเสร็จแล้ว  จึงขับรถมาส่งพระที่วัด

            เมื่อวานตอนใกล้ค่ำ  ข้าพเจ้า  ท่านวิทยา  และท่านอุนนั่งสนทนากันอยู่  ท่านอุนเสนอว่า  จะพาไปเที่ยวสวนสัตว์ฉันเช้าเสร็จจะให้เพื่อนมารับแล้วพาไป  แต่อาจารย์เจ้าอาวาสให้ไปฉันเพลบ้านงานศพก่อน  บ่ายค่อยไป  จึงเลื่อนเวลาออกไปคือ  ตอนบ่าย  ดังนั้น  บ่ายนี้จึงพักผ่อน รอรถมารับ

            ขณะพักผ่อนข้าพเจ้าฝันว่า   เจอชายชราผู้หนึ่ง   หน้าตาไม่คุ้นเคยมาทักทายข้าพเจ้า  ซึ่งอยู่บริเวณคลองระบายน้ำ  

            “ลุงมาจากไหน”ข้าพเจ้าเอ่ยถาม

            “อยู่แถวๆ นี้แหละ” ลุงตอบยิ้มๆ   ข้าพเจ้าถามชื่อ  แต่จำไม่ได้ว่าลุงตอบว่าไง  ในความฝันคิดว่าลุงน่าจะ 60-70 ปีแล้ว

            “แล้วท่านมาจากไหน” ลุงถามข้าพเจ้าบ้าง

            “กรุงเทพฯ” ข้าพเจ้าตอบเพียงสั้นๆ เพราะไม่คุ้นเคย

            “ลุงเคยไปบ่อยกรุงเทพฯ  เจ้านายอยู่ที่นั่น”  เมื่อลุงพูดจบ  ข้าพเจ้าพยายามค้นหาความเป็นตัวตนของลุง  โดยอาศัยหลักโหราศาสตร์  จึงถามไปว่า  ลุงเกิดวันจันทร์ไหม  ลุงปฏิเสธ  จึงทายไปอีก  วันอังคาร  ไม่ถูกอีก  ทายอีก  วันอาทิตย์  ไม่ถูกอีก  ลุงขำๆ ข้าพเจ้า

            “ทายอีกสิ” ลุงสัพยอก

            “ไม่ล่ะลุง  อาจารย์บอกว่าถ้าทายไม่ถูก 2-3 ครั้งให้หยุด  อย่าไปทาย” แต่ลุงก็พยายามให้ข้าพเจ้าทายอีก  จึงทายไปอีก  แต่คราวนี้ข้าพเจ้าจับยามอัฐกาล  ปรากฏว่าเป็นยามอาทิตย์และขณะคุยอยู่ใกล้คลอง  ลุงทำงานเกี่ยวกับชลประทานอีกจึงทายไปว่า  วันจันทร์  ไม่งั้นก็วันอังคาร  ลุงเฉลยว่า  วันอังคาร  พอลุงเฉลยเสร็จ  ก็เดินจากไป ข้าพเจ้าเลยตื่น ครั้งแรกทายไป ว่าเกิดวันอังคารถูกแล้ว แต่ในความฝัน ไม่ได้เอะใจกับคำเฉลยมากนัก

            ข้าพเจ้าลุกจากเตียงมานั่งบันทึกเสียงไว้ในโทรศัพท์เล่าเหตุการณ์ความฝันแล้วมาพิจารณา  ว่าจะเกิดเหตุเหมือนกับที่ตัวเองฝันหรือเปล่า  เพราะวันก่อนข้าพเจ้าฝันได้เจาะเลือด  และไปงานแต่ง  ก็เกิดขึ้นอย่างที่ฝัน  ฝันว่าได้เจาะเลือด  มีหน่วยแพทย์เคลื่อนที่มาตั้งศูนย์รับบริจาคเลือดที่วัด  ในความฝัน   ข้าพเจ้าเจาะเลือด   แต่เหตุการณ์จริง  ยังมิได้ถูกเจาะ  ฝันว่าไปร่วมงานแต่ง  ก็ได้ไปจริงๆ   ผิดแต่สถานที่และบุคคล

            ฝันคราวนี้  ข้าพเจ้าจึงมาลุ้นว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรแน่  ความงฝันนี้ข้าพเจ้าเล่าให้ท่านวิทยาฟังเพื่อเป็นพยาน  เมื่อเกิดเหตุขึ้นจะได้มีหลักฐานบุคคลยืนยันช่วย

            ค่ำนี้เช่นเคย  รถเบ้นซ์พร้อมคนขับคนเก่าเข้ามารับพระในวัด  เพื่อไปร่วมสวดศพกับวัดอื่น

            เมื่อไปถึง  พระวัดอื่นยังมาไม่ถึง  จึงนั่งคอย  พ่อหลวงพระชาวมาเลเซียเกิดอาการวิงเวียน  ถามหาหยูกยาเครื่องแก้บรรเทาอาการที่เกิดขึ้นในร่างกาย

            พ่อเฒ่าเจ้าพิธี  ขออนุญาตขึ้นอาสน์สงฆ์แล้วเข้าประชิดพ่อหลวง  บอกคำขออนุญาต  แล้วบีบๆ นวดๆ  ท่องคำบริกรรมคาถา  ปากเป่าลงไปบริเวณลำคอ  หัวไหร่  หลายครั้ง

            ข้าพเจ้าพูดสัพยอกท่านวิทยา  เพราะท่านชอบพกเครื่องรางของขลังติดตัว   ท่านพกหอยดูดพิษ  ข้าพเจ้าบอกให้ท่านวิทยาลองนำไปให้พ่อหลวง จับๆ  ลูบๆ คลำๆ  เผื่อหอยดูดสิ่งไม่ดีนั้นออกจากตัวพ่อหลวงได้บ้าง  ท่านหันมาพูดยิ้มๆ  หาว่าข้าพเจ้าบ้าไปแล้ว  ข้าพเจ้าพยายามขยั้นขยอท่านให้ท่านเอาหอยไปให้พ่อหลวง  แต่ท่านก็บ่ายเบี่ยงอย่างเดิม

            พ่อเฒ่าผู้ทำพิธีผละตัวออกจากพ่อหลวงชาวมาเลเซีย  คงจะดีขึ้นบ้าง

            พระมาครบ  คืนนี้  มีการแสดงเทศน์  พระวัดอื่นมิใช่วัดคูบังตีฆา  ที่จริงเป็นวาระของวัดคูบังตีฆาต้องเทศน์  คนขับรถที่มารับก็ถามว่าจะเทศน์ไหม  ข้าพเจ้าตอบว่า มิได้เตรียม  ให้พระวัดอื่นเถอะ

            ใจความพระที่เทศน์คืนนั้น  เรื่องกรรม  การตาย  ท่านยกตัวอย่าง  การมาร่วมงานศพ  เป็นเจ้าภาพงานศพและเป็นศพเอง  ท่านเทศน์ประมาณ 30 นาที  สวดอภิธรรมต่อ  กรวดน้ำ  ให้พร  เป็นอับจบพิธีของคืนนี้

โฆษกประกาศว่า  คืนนี้เป็นคืนสุดท้าย  ข้าพเจ้ามองเห็นรถ  และผู้คนมาร่วมงานเยอะกว่าวันไหน ๆ  อาจจะผู้ตายมีญาติ  และเป็นที่รู้จักของผู้คน




Leave a Reply.

    Picture
    ภาณุ

    เยือนถิ่นมาเลเซีย

    กาลครั้งยังถิ่นมาเลเซีย
    มีหลายสิ่งเจียรไนไม่หมด
    ธรรมชาติและผู้คนช่างงามงด
    น่าจดจำว่าคราวหนึ่งซึ้งถิ่นนี้

    Archives

    January 2011

    Categories

    All